Pigeon Forge, Hendersonville

Hi guys,

nu zijn we stilletjesaan in het 'echte' zuiden aan het komen. Met ons gaat alles nog steeds opperbest en we hopen dat alles in het verre Belgenlandje ook OK is. Iedereen die op reis vertrekt : Stel het wel en geniet er van!!

17 juli

Pigeon Forge is één winkelcentrum en pretpark. De straat die er doorheen loopt is meer dan 5 km lang met in het midden 3 rijstroken en die worden heel druk bereden want 'sixpack Joe' gaat nergens te voet naartoe. De ene outlet wisselt de andere af, hotels, kleine kermissen, grote theaters(waarvan er eentje zelfs omgekeerd staat met het dak naar beneden en de funderingen in de lucht), hotels die in het thema van kerstmis zijn gebouwd(we zijn nu eenmaal aan het begin van de mountains-er is zelfs een christmas tree road), christmas oulets met veel fonkelende kerstversiering, cart circuits, kermissen,... Gewoon te veel om op te noemen.

Er zijn outlets dus we weten wat we 's ochtend gaan doen. E is niet veel volk in de outlets :-) en 'we shop 'till we drop'! Om 14 uur is er een muziekoptreden in Gatlinburg waar ook een 'art en craftsfair' wordt gehouden en waar we dan ook naartoe gaan. Er is een optreden van 'Dennis Lee' die muziek speelt van Elvis tot country en terug.Hij bespeelt het publiek en de Amerikaantjes doen maar wat graag mee. Leuk boeltje! Dan krijgen we een staaltje van pattriotisme.(elke US'er krijgt dat met de paplepel mee, op de producten die hier gamaakt zijn staat er 'proudly made in the USA' maar de meeste producten zijn net als bij ons in China gemaakt...)  'Dennis Lee' vraagt wie er 'a vet' is en enkele handen gaan de hoogte in. Een bejaarde man in een rolstoel wordt geïnterviewd door Dennis en hij is fier om te vertellen dat hij deel uitmaakte van een groep bommenwerpers die meer mensen hebben gedood in Japan dan de 2 atoombommen samen.

Na Dennis Lee eten we en bezoeken de fair. Het is er zeer verzorgd en er staan verschillende standjes van plaatselijke handelaars. Kerstmis is de rode draad door de hele fair, er staat zelfs iemand die de staf maakt van Santa in one piece! Ze zijn prachtig. Er staat ook een toymaker die al zijn spulletjes toont en we beginnen met hem te praten. Hij zou willen dat alle Amerikanen even goed overeen kwamen als bij ons in België waar we toch verschillende talen spreken. (slik, BHV is nog niet tot hier doorgedrongen, nochtans, zo'n wereldprobleem!!!) We vertellen hem over de black bear die we gezien hebben en de kerel - die in Alabama woont - zegt dat de beren tot in zijn tuin en soms huis komen (bears love dogfood). Als je een beer ziet moet je veel lawaai maken en tot vlak voor hem gaan staan en als hij niet wegloopt 'then you must run' hahahaa! Er staat een dame die uit gekleurde klei kunstig bloemen maakt, verbluffend snel en fijn werk. Ze toont het voor en Anton mag de bloem houden. We gaan zijn bloem proberen in 1 stuk in België te krijgen! Na een 2e optreden van Dennis Lee keren we terug naar het hotel, vanavond gaan we immers naar de Black bear jamboree, een dinner show.

In de Black bear jamboree aangekomen krijgen we een plaatsje aangewezen aan een tafel. Olga, onze Russische servant brengt ons eten en drinken, van een vegetable soup over een plate met ribs & chicken tot een chocoladedessert. Dan komt een spreker op ' We as Americans must be proud to live in a free country. But freedom has its price!.' En hup, alle 'vets' moeten rechtstaan en krijgen applaus. 

Dan begint de show. En Amerikanen zijn daarin op hun best. We overlopen de muziek van de jaren 50 tot 80 in steeds wisselende decors en kostuums. De rode draad is een mannetje - Dexter genaamd - dat een jamboree voor beren wil houden. De beren( grote computergestuurde poppen die op dezelfde plaats zitten als Waldorf en Statler in de Muppets) hebben steeds commentaar tot ze aan de country muziek komen. De jamboree is geslaagd. Dexter bewijst dat hij goed kan zingen en dan komt de finale van de show : America, America,... een immens grote vlag komt naar beneden en de show is afgelopen. Terug naar het hotel, morgen vertrekken we naar Nashville!

18 juli

We rijden voor een laatste maal door Pigeon Forge richting Nashville.Kobe kijkt tijdens de rit nog eens naar de film over het leven van Johnny Cash want onze eerste stop is Hendersonville. We bezoeken het graf van Johnny die daar naast zijn vrouwtje ligt; er staat een potje om plectrums in te leggen. Kobe wilde dat ook doen, maar zijn plectrum ligt in de valies en de auto staat te ver... We ontmoeten er 2 Vlamingen(we zijn de enige bezoekers) en besluiten op zoek te gaan naar zijn huis. Na een tijdje(en vraag en zoekwerk) komen we aan. Het huis van 'the man in black' is enkele jaren geleden afgebrand - en nu dus ook black. We mogen er niet in maar de afsluiting is laag en we hebben toch een goed zicht. De man in black woonde hier fantastisch met uitzicht op het meer. Waw! Zijn tuin wordt nog netjes onderhouden. De  telefoonboeken liggen voor de deur van Johnny in een plastic zak en aangezien hij er toch niets aan heeft verdelen we deze tussen ons en het Vlaamse koppeltje. Wie kan er nu zeggen dat hij het telefoonboek van Johnny Cash in huis heeft? WIJ! Kobe trekt nog wat blaadjes van de bomen, steekt nog wat gras tussen het JC telefoonboek...

Daarna rijden we verder tot in Nashville en na het droppen van onze valiezen vertrekken we te voet naar het centrum. We lopen door de straatjes met de bars en overal horen en zien we live muziek. We gaan in het Hard Rock Café eten - de kids dromen daar al lang van - en het eten is er lekker. Zeg nu zelf, eten naast de gitaar van Johnny Cash... We keren terug naar het hotel; morgen staat de country hall of fame en de RCA studio b op het programma! Take care!

De Leielanders