Bye bye N.Y. - Bethel, Niagara en Cleveland

Hi guys,

how are you guys doing today?

Met ons nog alles toppie. Hier het vervolg van de dolle avonturen van de Leielanders!

5 juli

Yes, ons laatste N.Y. ontbijt : muffins en koffie.

We zijn  extra vroeg uit de veren want om 8:30 am moeten we onze huurauto ophalen bij Alamo. Hilde en ik gaan de auto ophalen, de kids wachten in de lobby. Voor ons staat een Zwitsers koppel. De bediende zegt dat hun 'van' er nog niet is. Ze moeten nog een tijdje wachten voor de wagen er is.  Uiteraard is onze wagen er ook niet. Ik zeg aan de bediende dat de kinderen in de lobby aan het wachten zijn en we mogen een taxi nemen naar de plaats waar de wagens staan. Alle formaliteiten zijn snel geregeld en we halen de kids op in de lobby. Het is eens iets anders : Door N.Y. sjeezen in een 'Dodge Grand Caravan' monovolumewagen. Gelukkig is het niet te druk vanwege de feestdagen, maar toch net anders rijden dan in Wevelgem!

Ons volgende doel : een reusachtig outletcenter buiten N.Y. Er zijn meer dan 200 winkels in het center. En telkens een wachtrij aan de kassa. Het begon ondergetekende ferm op de zenuwen te werken :-( maar goed, shoppen moet nu ook eenmaal.

Na het shoppen : naar Bethel. De naam zegt u waarschijnlijk niets, maar als ik Woodstock zeg dan zal er wel een lichtje gaan branden. Op de site waar het festival heeft plaatsgevonden staat een groot bezoekerscentrum + museum. Het museum is supermodern en zit fantastisch in mekaar. Er zijn heel veel beelden van het festival zelf, je kan er gaan liggen in ouderwetse zitzakken om naar een film te kijken, er staat een hippie kever, een hippiebus waarvan de voorruit vervangen werd door beeldschermen, kortom : fantastisch! Love & peace! (en drugs en sex... Jimi Hendrix en Janis Joplin hebben het  nog een jaartje uitgehouden en zijn dan door een overdosis ergens anders gaan zingen...)  Je kan ook de weide bezoeken die er niet meer zo modderig bij ligt als toen. Zeker de moeite van het omrijden waard! Als je ooit in de buurt bent, ga er dan zeker heen!

We rijden verder naar Utica. Onderweg staan de bekende plakkaatjes van overstekend wild(hertje). Nu weet ik waar deze borden werden uitgevonden! We komen verschillende doodgereden herten tegen, wasbeertjes, stinkdieren. Het is eens iets anders dan de platte egels van bij ons.

Het is al laat en we rijden in het schemerdonker door wouden en dorpjes die zo kunnen dienen als filmdecor. Leuk!

6 juli

We laten na het ontbijt (er zijn muffins - en ook koffie - maar gelukkig ook andere broodjes...)Utica achter ons en rijden naar de Niagara watervallen. We komen er aan tegen de middag en gaan iets eten in de foodcourt. Leuk : allemaal standjes met internationale keuken waar je zelf kan kiezen wat je eet. Ik, Willem en Anton kiezen voor Grieks, Hilde en Kobe eten Indisch.

We bezoeken de Amerikaanse zijde en zien de American falls van dichtbij. Dan de overtocht over de rainbow bridge naar Canada. We treffen een echte tang van een douanière, maar mogen toch over. Dan bezoeken we de Canadese kant. Deze is veel mooier, we stappen naar de horseshoe falls en staan er net aan de rand waar het water naar beneden dondert. Daarna nemen we de boot 'The maid of the mist' voor een tocht in het hart van de waterval. We krijgen er een blauwe cape zodat we niet 'soaked' zijn, en dat is ook nodig. 23 jaar geleden stond ik op dezelfde plaats naast Pa. Ik hoor hem er nog over vertellen met twinkels in zijn ogen 'sjaans dawwe ne règeljas krejge of we wijere kletsnat tot oep ons vel ' Hier sta ik nu Pa, na 23 jaar met uw kleinkinderen, wie weet staan hier binnen 23 jaar uw achterkleinkinderen....  het is in ieder geval een schitterende ervaring om zo dicht bij het natuurgeweld te komen.

Het wordt avond en we gaan op zoek naar een restaurant. Niagara Falls is veranderd in een Las Vegas achtig pretpark(maar dan met minder casino's). Overal flikkeren er lichtjes, we zien' Haunted houses' waar Frankenstein de wacht houdt, Ripleys believe it or not, ... het  is er allemaal. Wat een verschil met 23 jaar geleden! Na het avondmaal(bij een Italiaanse pizzaboer) bezoeken we de falls die nu mooi verlicht zijn. Het blijft een fantastisch zicht.

7 juli

Nog even naar de whirlpool, waar het kolkende water van de Niagararivier een grote ronde vijver heeft gevormd en dan terug de grens over naar de USA. De dame aan de douane is supervriendelijk, maar vraagt wel aan de kinderen uit welk land ze komen. Ze komen allemaal uit Belgium en mogen mee de grens over. Onze volgende bestemming : Cleveland Ohio en de wereldberoemde 'Rock'n'Roll hall of fame' We ontbijten onderweg en hebben er toegang tot internet en kunnen er voor de eerste keer chatten met Moe. Een ervaring : ze ziet ons gewoon zitten in het wegrestaurant. De internetverbinding was niet zo goed geweest de laatste dagen, voor de volgende dagen(we zitten dan in Best Western hotels) zou dat wel moeten lukken.

We komen aan in Cleveland en rijden subito presto naar de rocktempel. Waw, de hele geschiedenis van de Rock'n'Roll wordt uit de doeken gedaan. We zien er heel wat voorwerpen, de handschoen Van Michael J. en zijn jasje uit de clip van 'Thriller', de gitaar van Jimi Hendrix, het jasje van de hoes van de 'Sergeant Peppers' LP dat John Lennon droeg, de handgeschreven teksten van Bruce en zijn hemdje van de hoes van de LP 'the River', enz. te veel om op te noemen. Buiten staat de tourbus van Johnny Cash. Hij liet de bus speciaal bouwen om op tournee te gaan en deze kostte in die tijd meer dan 513.000 USD. Jammer genoeg was de airco van de bus die ochtend stuk gegaan en om security reasons mochten we er niet in. (ook niet toen we aandrongen dat we de grootste Belgische fans waren en speciaal voor die bus naar daar waren afgezakt - ik heb er niet bij verteld dat ik tot op dat moment nog nooit van die bus gehoord had...)

We zijn er ook naar een 3D concert van U2 gaan kijken. Net of we er zelf bij waren. Great! Well done, Bono!

Kobe is niet weg te slaan uit het museum en we geven hem nog 2 extra uren (tot 20 uur) om er alles te bekijken. Als we hem niet hadden opgehaald dan was hij er nu nog! Ondertussen hebben we een wandeling gemaakt in de haven van Cleveland. Maar dan op een drafje; er was een kolonie meeuwen(de nesten lagen gewoon op de grond) en we werden gebombardeerd door witte smurrie. Gelukkig konden ze niet zo goed mikken!

En dan - alweer- laat in bed. Morgen wordt een drukke dag! We gaan naar Cedar Point, een pretpark met de meeste en grootste rollercoasters van de U.S.!

Goodnight, guys, groetjes van de Leielanders!! En bedankt voor de vele reacties.

P.S. Als je tijd hebt, zet er mischien enkele op de blog van Willem, hij kijkt er naar uit om ook reacties te krijgen. Je kan zijn blog terugvinden bij 'links' De reisblog van Willem. Alvast bedankt om hem gelukkig te maken!